Negende Traditie

AA als zodanig mag nooit georganiseerd worden maar wij kunnen diensten of comités in het leven roepen die rechtstreeks verantwoordelijk zijn aan hen die zij dienen.

oktober 2000

Het eerste wat hierbij in mijn kopje opkomt is het gebruik binnen AA van de rotaties. Indien we willen ontsnappen aan 'organisatie' die verlammende werk is rotatie erg belangrijk. Tijdens vele vergaderingen en na lange pow-wow's is men akkoord gekomen over termijnen die het meest gebruikelijk waren en er bestaat een sterke suggestie om zich daaraan te houden.
Iedere groep is autonoom, ik hoor het al roepen :-)
Iedere Provinciale Werking is autonoom
Alles mag, niks moet
't zijn veelgebruikte uitdrukkingen om zijn goesting te doen en niet die van AA.
Het is volgens mij voor niemand goed wanneer ik vastroest op een bepaalde plaats in mijn groep of binnen AA. En dat is zo voor elke taak, tafelzetter, aankoper, secretaris, penningmeester of chair binnen de groep of idem hetzelfde binnen de diensten. Niemand is onmisbaar en het is goed zich daarin te oefenen.
Over dat 'niets moet' doen er rare gewoontes de ronde, heb ik al gezien. Ik 'moet' bijvoorbeeld geen afgevaardigde worden van de groep, daarin ben ik volledig vrij. Maar wanneer ik mij kandidaat stel en verkozen wordt dan 'moet' ik wel elke vergadering mijn groep vertegenwoordigen. Ik vind dat wanneer ik een taak aanvaard ik mijn uiterste best moet doen om het naar behoren te doen.
En dan doe ik het ten dienste van mijn groep die ik probeer te vertegenwoordigen. Ik moet daar niet 'mijn' idee gaan verkondigen maar trachten de visie van onze groep over te brengen, allé dat is mijn gedacht hé.
En dan opnieuw op de vergadering zal ik trachten te vertellen wat er gebeurd is. En het belangrijkste van al, ik zal proberen van nooit alleen te gaan, altijd met twee, voor eender welke taak buiten de groep of buiten de provincie.
Over 'het in leven roepen van comités' dat is ook wat :-)
En dat vind ik niet slecht, zolang die dingen op tijd ontbonden en opgedoekt worden, als 't maar geen comités voor 't leven zijn. En als die comités niet vergeten voor wat ze er zijn, bijvoorbeeld niet om zichzelf in stand te houden zoals op 't ministerie (sorry, ik heb niks tegen ambtenaren) Elke maand wanneer ik mij aan de traditie zet, weet ik niet hoe te beginnen en dan weet ik niet hoe te stoppen, :-)
Doe stille voort