Derde Stap
Wij hebben het besluit genomen onze wil en ons leven toe te vertrouwen aan de hoede van God, zoals wij persoonlijk Hem opvatten.
augustus 1999
"Wanneer ik mij goed voel, niet meer angstig ben, niet meer jaloers of kwaad, wanneer ik kalm ben, normaal met mensen omga, kortom 'gewoon' doe, dan heb ik mijn Derde Stap gezet, dat weet ik omdat ik absoluut mijn wil en mijn leven moet toevertrouwen aan iets anders dan mezelf om dat te bereiken. Waaraan ik mijn wil en leven toevertrouw noem ik mijn Hogere Macht.
Ik herken heel goed de perioden waarin ik mij gefrustreerd, angstig, kwaad of onrustig voel. Ik erken nu dat dit enkel gebeurt tijdens momenten dat ik het 'alleen' en op mezelf wil bolwerken. Tijdens een vergadering of een gesprek met een AA-vriend komt dit zelden voor. Terwijl ik een briefje schrijf, of nu terwijl ik dit stukje schrijf voel ik mij goed, ik heb de indruk dat ik dan de Derde Stap beoefen en mij over geef aan de hoede van AA. AA als Hogere Macht werkt prima in mijn geval.
Al die negatieve gevoelens heb ik steeds onderdrukt met drank. Bier was mijn Hoger Macht… Het is vele jaren een uitstekende oplossing geweest! Ik betrap mij er nog op dat ik er soms met weemoed aan terug denk. De kracht van AA is enorm, dat het mij daar kan van weg houden.
Ten opzichte van de grote buitenwereld begint het beter te gaan. Ook hier tracht ik de principes van AA toe te passen. In een conflictsituatie probeer ik mij voor de geest te halen wat ik reeds leerde en waarop ik beroep kan doen, dat geeft een geestelijk gesprek, dat meestal een oplossing biedt. Ik bespreek mijn 'probleem' met mijn Hogere Macht, ik tracht niet van een oplossing te bedenken, ik tracht van ze te vinden in de principes die ik reeds leerde. Als ik er in slaag om wat ik vind toe te passen geeft dit steeds een goed resultaat.
Het laatste heb ik echter nog niet onder de knie. Het is onbegrijpelijk dat ik het steeds wil klaar spelen met mijn eigen oplossingen, terwijl ik ondertussen weet dat het niet met die zijn dat ik het zou 'moeten' proberen.
Bij AA zeggen ze dat 'bereidheid' de sleutel is tot deze stap, ik ben wel bereid om het nog eens te proberen..."
Zoals je ziet kan ik rond deze stap de meest spitsvondige ideeën ontwikkelen. Dan komt er:
"Met welke aandrang eisen we niet voor onszelf het recht om te beslissen wat wij zullen denken en hoe wij zullen handelen?" en ze gaan als volgt verder… "Oh ja! Wij wegen pro en contra tegen mekaar af. Wij zullen beleefd luisteren naar de raad van andere mensen, maar al de beslissingen willen wij zelf nemen. Niemand mag zich met onze persoonlijke onafhankelijkheid bemoeien. Bovendien denken wij niemand ten volle te kunnen vertrouwen. Wij zijn ervan overtuigd dat onze intelligentie, gesterkt door onze wilskracht, ons innerlijk leven perfect kan beheersen en ons succes verzekert in de wereld waarin wij leven. Deze moedige filosofie, waarbij ieder mens voor God speelt, klinkt goed met woorden, maar zij moet eerst de vuurproef van de praktijk nog doorstaan. Wat is ze in werkelijkheid waard? Eén blik in de spiegel zou voor elke alcoholist een voldoende antwoord moeten zijn."uit: Twaalf Stappen en Twaalf Tradities
augustus 2001
Wanneer ik iets maar hard genoeg wil, dan zal ik het krijgen. Is wat ze mij leerden in mijn vorig leven.
Dan zegt men mij in AA dat ik mijn wil en zelfs mijn leven moet toe vertrouwen aan een Hogere Macht.
Ik heb daar lang mee in de knoop gelegen, tot ik door had dat er zo iets bestaat als 'in' AA en 'buiten' AA. In AA ben ik genoodzaakt mij aan de bekende suggesties te houden, zonder voorbehoud.
Een suggestie is: doe het dag per dag, of neem niet teveel hooi op de vork.
Ik stopte mij al snel weg achter deze goede raad om het allemaal op zijn beloop te laten. Het gras af rijden, de living verven, de auto afwassen, dat was allemaal teveel hooi op mijn vork. Ik ben er tot scha en schande achter aan 't komen dat dergelijke zaken 'buiten' AA zijn en onderworpen aan heel andere regels.
Wanneer het echter om mijn relatie tot andere mensen gaat, of de relatie tot mijzelf, of wanneer ik iedereen wil helpen met goede raad, terwijl ik het zelf nog niet zie zitten, of wanneer ik absoluut goedgezind wil zijn, of wanneer ik mensen niet wil kwetsen en voortdurend pikuurtjes geef, en zo kan ik doorgaan, wanneer ik dus iets aan mijn karakter wil veranderen dan kan ik niet anders dan toegeven dat het niet lukt, door het hard te willen.
Ik ben genoodzaakt te vragen om dat allemaal voor mij in orde te maken en mijn willetje af te staan. En stilletjes aan komt dat. Komen en blijven komen en 't zal wel komen.
maart 2004
Dit is dan de derde stap van de drie die ik mijn inziens niet anders kan dan ze volledig zetten, dat zijn stappen waar niet mee te schipperen valt als ik iets wil bereiken.
Zij laten mij de voorwaarden vervullen om van mijn leven iets te maken.
Ik was machteloos en stuurloos. Ik moest geloven dat een macht die groter is dan ikzelf mij weer gezond kon maken. Ik moet mijn wil en mijn leven toevertrouwen aan die macht zoals ik ze zie en die ik zelf mag benoemen.
Die twee eerste voorwaarden vond ik niet zo moeilijk ik kon niet veel anders meer dus dat was niet het grootste probleem maar die wil overgeven aan de hoede van een hogere macht daar had ik het moeilijk mee.
Tot ik er van overtuigt geraakte dat god liefde is en dat ik die best in mijn leven zou toelaten zowel door de liefde te ondergaan als door ze toe te passen. Een liefde die geeft zonder iets terug te verlangen ineens was die macht in mijn leven tastbaar aanwezig ik kon er mee praten ik kon er zelfs tegen discuteren en ik krijg steeds een antwoord als ik het maar wil opzoeken, als ik er maar wil naar vragen.
Ik hou dat feitelijk heel simpel. Als ik tegen mijn Baas zeg: "wat wil je mij nu weer laten doen waar is dat nu goed voor" dan zegt hij mij gewoon: "ga maar eens daar of daar te rade" en als ik dat op een goede mannier doe vind ik altijd een antwoord, als ik het maar niet op mijn mannier doe maar wel op zijn mannier volgens zijn richtlijnen die ik meestal kan vinden als ik te rade ga bij mijn geweten en mij laat leiden door de liefde.
Dat vind ik dan makkelijker dan te zeggen "Niet mijn maar uw wil geschiede". Ik vergeet dan maar gemakshalve dat wanneer ik handel in dienende liefde dat ik dan leef volkomen volgens zijn wil. (Heb uw naaste lief gelijk u zelf) Zou het dan toch niet zo moeilijk zijn als het er uitziet?
Voor mij staat het vast ik voel mij goed zo. Ik ga verder op die weg, hij mag gerust beschikken over mijn wil en mijn leven, ik pluk door mijn gemoedsrust daar dubbel en dik de vruchten van.
Meer moet dat echt niet zijn.
Ik doe maar stillekes voort.
september 2018
Wie interesse toont om deze interpretaties door te nemen merkt dat er bij deze en de andere stappen een lange periode van stilte voor komt.
Blijkbaar was er consolodatie van het bereikte nodig om verder verslag uit te brengen.
Misschien zoals in het echte leven: de jeugd, de actieve periode en dan op rust.
Voor wie aan het begin van zijn nuchterheid staat kan dit 'het plan van aanpak worden'
- Zoek de weg
- Volg de weg
- Geniet van de weg
Want het is de weg die telt met de belofte dat de laatste periode ok zal zijn. En dat allemaal door dat genomen besluit. Wanneer ik de weg volg laat ik me leiden, door het bijwonen van de vergaderingen ontdek ik de weg. Het is belangrijk de weg te leren kennen, net zo belangrijk als zijn voertuig te kennen en dan te leren om er mee te rijden. Mijn voertuig kreeg een bepaalde vorm in de fabriek, ik moet het goed onderouden en het aanvaarden zoals het is. En er wekelijks mee naar de controle gaan.
Vandaag loopt alles gesmeerd.