 |
De gevolgen: Op lichamelijk vlak
In welke mate alcohol op zichzelf, dus
rechtstreeks toxisch is voor de verschillende organen is moeilijk te
zeggen. Alcoholmisbruik leidt immers ook tot algemene verwaarlozing van
voeding en vitaminetekort, vooral dan van vitamine B. Ook is het zo dat
verschillende afbraakstoffen van alcohol eveneens een toxisch effect
kunnen hebben, zoals bijvoorbeeld acetaldehyde. Wanneer het lichaam veel
alcohol te verwerken krijgt heeft dit eveneens een weerslag op de
stofwisseling van bijvoorbeeld lipiden (vetten) en glucose (suiker). De
organen die het meest onder dit alles te lijden hebben zijn de lever, het
zenuwstelsel en het ganse maagdarmsysteem.
In verband met de vaak besproken leverpathologie vermelden we de conclusie
van een recente Duitse studie (Lelbach). Personen die gemiddeld 160 gram
alcohol per dag drinken zouden statistisch gezien na 10 jaar zeker 50 %
kans hebben op een ernstige leveraantasting. 160 gram pure alcohol komt
ongeveer overeen met 10 - 12 pinten bier. Op eerste zicht lijkt dit een
enorme hoeveelheid maar wanneer men de concrete drinkgewoonte van bepaalde
personen nagaat zal men merken dat men vrij gemakkelijk tot die globale
hoeveelheid komt wanneer men er rekening mee houdt dat het statistisch
gemiddelde natuurlijk fel opgetrokken wordt door regelmatige stootdosissen
ter gelegenheid van feestjes, aperitieven, wijn bij het eten e$ de whisky
's avonds. Bovendien moet men benadrukken dat die hoeveelheid ver in de
pathologische proporties gelegen is vermits men 50 % kans heeft op een
ernstig leverlijden en uiteraard wil men dat toch voorkomen. Wanneer men,
buiten de context van verslaving, de vraag stelt hoeveel men per dag zou
mogen drinken moet men die besproken hoeveelheden minstens halveren.
Volgens heel wat auteurs behoren mensen die dagelijks 5 - 6 pinten bier
drinken bij de groep der excessieve drinkers. Op lever gebied zijn er in
feite drie belangrijke aandoeningen te vermelden : de vetlever (steatose)
waarbij er in bepaalde celstructuren een te grote lipidenopstapeling
(vetten) gebeurt, de alcoholische hepatitis en tenslotte de veelbesproken
levercirrose. Terwijl de eerste twee nog een belangrijke reversibiliteit
hebben is dit niet meer het geval met de echte levercirrose. Bovendien
ontstaan er secundair aan levercirrose progressief andere problemen :
ascites (vochtophoping), slokdarmvarices enz ... Dit alles kan eventueel
fataal worden. Verder vermelden we nog de mogelijkheid van alcoholische
pancreatitis en de kans op diverse afwijkingen van het bloedbeeld. Ook
andere inwendige organen (maag- darmstelsel, hart ...) kunnen duidelijk
gehinderd worden door alcoholmisbruik.
Zeer belangrijk zijn ook de verwikkelingen op neurologisch vlak :
aantasting van de perifere zenuwen met gevoelsstoornissen en eventueel
verlamming, rechtstreekse aantasting van de hersenen met als gevolg
intellectuele en uiteraard ook affectieve aftakeling, soms zelfs
evoluerend naar een toestand van werkelijke krankzinnigheid (dementie,
Korsakoffsyndroom...), die dan van tijdelijke (delirium tremens,
hallucinosis ...) of een enkele keer van blijvende aard kan zijn. Deze
lijst is ver van volledig en bovengenoemde verwikkelingen zijn niet steeds
omkeerbaar.
|

|
 |
uit
"Als
de kringloop draaikolk wordt" van Dr. Stan Ansoms |
 |
|