Op welke manier kan AA je probleem oplossen. Ik vrees dat ze je zullen vertellen dat je het zelf moet doen. 

Welkom, proficiat en ga zitten werd mij gezegd tijdens mijn eerste vergadering. Er werd mij gesuggereerd om vooral goed te luisteren. Het was daar een vrolijke bende en ik kon moeilijk geloven dat dit nu die fameuze alcoholisten waren. Het gaf een behoorlijke schok. Maar langzaamaan herkende ik mijzelf in de verhalen. Er waren daar kerels en madammen bij, amaai!

Ondanks de vrolijkheid bleek het over ernstige zaken te gaan. Maar dat besefte ik pas achteraf. Ik had wel het gevoel thuis te komen, onder vrienden. Later beschouwde ik hen als familie, dat leek mij wat gemakkelijker, familie kan je nu eenmaal niet kiezen, dat krijg je, for free. En er zaten enkele individuen tussen die ik zeker niet als vriend zou gekozen hebben. Maar dikwijls leerde ik nog het meest van hen die me het meest op de zenuwen werkten. Ze hadden mij al snel gezegd dat ik welkom was maar niet moest komen, ze vertelden mij ook dat ze mij onder geen enkele omstandigheid konden buiten gooien, ze wilden mijn dood niet op hun geweten. Ik was volledig vrij. En daarom bleef ik...

Ik kan jullie verzekeren dat ik vele redenen had om niet te blijven, bij die betweters! Zeker omdat ik telkens na verloop van tijd moest toegeven dat ze gelijk hadden.

Ik herinner mij dat ik naar die eerste vergadering ging met de hoop dat men mij zou vertellen wat ik moest doen om van die drang naar alcohol verlost te zijn. Wel, er werd veel gezegd maar dat niet. Er werd simpelweg gesuggereerd om elke ochtend te zeggen: 'vandaag drink ik niet' en dat dan ook te doen. Er werd mij ook gevraagd de volgende week terug te komen: 'zelfde tijd, zelfde plaats'. Oh ja ze raadden mij ook aan veel te drinken, maar dan wel water of frisdrank, en als ik mij niet goed voelde was 't best om naar de dokter te stappen...

Dat waren mijn eerste indrukken en eerste contacten met AA. Maar er is natuurlijk veel meer.

Er werd mij gezegd, en ik kan getuigen dat ze gelijk hebben: 'je kan nuchter worden, en je kan gelukkig nuchter worden...' in AA vond ik de weg om gelukkig nuchter te worden.

Ik heb mij dikwijls afgevraagd wat de echte aantrekkingskracht is van AA. Ik denk dat het vrij eenvoudig is. We hengelen allen naar een beetje aandacht, vriendschap, liefde, een goeie knuffel. Misschien werden we zelfs bij gebrek eraan verslaafd, in elk geval verdwenen die dingen stilaan volledig tijdens onze drinkerperiode. Ik ging nog op café tijdens de uren dat er praktisch geen klanten waren en verdween bijna stiekem zodra er meer volk kwam opdagen, ik ging dan thuis verder drinken tot ik genoeg had om in bed te kruipen met het vaste voornemen: 'morgen drink ik niet'. Zo ging dat elke dag.

En dan kwam ik bij een bende alcoholisten terecht, die één en al aandachtig waren voor mijn problemen. Ik kreeg telefoonnummers en mocht dag en nacht bellen. In AA wordt altijd hulp geboden als je erom vraagt. Ik werd drie maal opgehaald met de wagen om naar mijn eerste vergaderingen te gaan: 'dat is gebruikelijk' werd mij gezegd. Ik kwam in een lokaaltje waar koffie en frisdrank op tafel stond, koekjes, enkele brandende kaarsen. Er werd geen geld gevraagd, geen addertjes onder 't gras. Er stond een doos waarin ik iets mocht stoppen, maar dat hoefde niet. Na enkele vergaderingen was ik zo gelukkig dat ik mijn loon op de rekening van AA zou gestort hebben, gelukkig voorzien ze zelfs daarin, elke abnormale gift van leden wordt geweigerd en elke gift, hoe klein ook van buitenstaanders (sorry) worden al helemaal niet aanvaard. Alles is gebaseerd op vrijwilligheid en dankbaarheid. Wanneer men nieuweling is in AA wordt men in de watten gelegd, en mijn blijft nieuweling zolang men dat zelf zegt. Na een tijdje gaat men zelf helpen, een beetje terug geven van wat men kreeg, en dat kan nooit genoeg zijn. Er is het sponsorschap, waarin een meer ervaren AA-er een nieuweling bijstaat en helpt. De band tussen sponsor en pupil kan enorm sterk en intens zijn, als je de moeite neemt enkele getuigenissen te lezen of andere teksten over AA zal je zeker nog verhalen vinden over sponsorschap. Beslist de moeite waard.

En tijdens al deze ervaringen, ging ik week per week naar mijn vergaderingen, waar we de stappen en tradities van AA bespraken. Stilaan ging hier en daar een lichtje branden en voor ik het wist was ik jarig! Elk AA-er heeft zijn verjaardag, gewoonlijk de dag waarop hij zijn laatste drankje dronk, soms de dag van zijn eerste vergadering. Je kiest je eigen dag. Een AA-er die één jaar wordt is zo fier als een pauw! De hele groep viert mee.

Jullie merken dat ik niet echt in staat ben om te verklaren hoe AA werkt. Maar ik werd wel jarig, en het jaar daarop zat ik er nog steeds. En ik hoop dat ik er nog vele malen mijn verjaardag mag vieren, samen met mijn broers en zussen...

Je leest verder over AA vanaf de startpagina voor Anonieme Alcoholisten op deze webstek.

Hoe het werkt zoals beschreven in het Big book van AA