De houding van de mensen ten overstaan van gezondheidsproblemen wordt nogal gekenmerkt door onmondigheid en passiviteit, het is een houding van 'ondergaan'. Dit werd tot nog toe sterk in de hand gewerkt door een bij uitstek somatisch georiënteerde geneeskunde. Wanneer men lichamelijk ziek is gaat men naar de dokter, levert men zich over aan zijn kennis en kunde. Meteen wordt ook de verantwoordelijkheid in verband met lukken of mislukken van de therapie op de schouders gelegd van de deskundige. Inderdaad, moet men in vele gevallen een behandeling, bijvoorbeeld een operatie 'ondergaan' zonder dat men zelf het verder verloop veel kan beïnvloeden. Voor vele gezondheidsproblemen kan man zich echter niet achter dergelijke passieve houding verschuilen. Alleszins is dit totaal uit den boze wanneer het gaat over alcoholproblemen. Er bestaat immers geen techniek, geen medicament, geen psychotherapie waarmee men zo maar van buitenaf de volledige en zeer complexe problematiek van een alcoholist kan oplossen, zonder dat hijzelf hieraan actief meewerkt. Men kan veel hulp bieden, ja dat wel, maar uiteindelijk zal het toch gaan om een zeer persoonlijk veranderingsproces en dit vergt een actief engagement vanwege de alcoholist zelf.